رهروزینب

مولای مهربانم ، مهدی جان

تابستان هم رفت و شما نیامدید …

چای بهارنارنج که برایتان دم کرده بودم ، روی دستم ماند …
بوته های محمدی که برایتان توی باغچه کاشته بودم ، پژمرد …

من مانده ام و سوز پاییز که آرام آرام می رود تا هوش سبز درختان را به خواب نارنجی خویش بسپارد …

من مانده ام و آرزوی صورتی دیدارتان که تمام بهار به دوش رویایم کشیدم …

من مانده ام و خیال سبزِ امدنتان که تمامی تابستان در گوش جوانه ها زمزمه کردم …

من مانده ام و یک دل بیقرار …
یک جفت چشمِ به راه مانده …

#الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج